Hatırlaya bildiğim en uzak zaman dilimini anımsamaya çalıştım.Çocukluğumun geçtiği Ankarayı Hacı Bayramı ve Ulus'u hatırladım.Caminin bulunduğu meydana bakan iki katlı ahşap bağdadi ev sislerin ardından ortaya çıkmaya başladı yavaş yavaş.Bu iki katlı evin üst katında karşılıklı iki daire vardı.Birinde biz diğerinde ise amcam ile ailesi oturmaktaydı.
Kendi evimizin arka bahçeye bakan ve merdivenle komşu odası benim odamdı.Karşımda ablacığımın yatağı vardı.Ben ise krom korkuluklu bir çocuk yatağını kullanıyordum.Bu birliktelik çok uzun yıllar devam etti ta ki ortaokul yıllarına kadar.Ondan sonra odalarımız ayrıldı.
Her nedense bilemiyorum annemi ilk o karyolanın başında bana bakarken anımsıyorum.Siyah saçları topuz modelli ve kolsuz bluz ve eteği ile karşımdaydı.Daha küçük olmalıyım ki o yataktan inmeme izin verilmiyor ve o zaman zaman benim yanıma gelip gidiyor diye aklımda kalmış.İşte annemin hafızamdaki ilk izi bu sahne.
Üzerinden ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama artık birlikte Ulus haline ve Ulusta halin karşı köşesinde yer alan Migros mağazasında alış veriş yaptığımız hatırlıyorum.Balıkçılar holü ile et aldığımız kasaplar çarşısı en zengin ve renkli fotoğraf hafızamda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder