Son olay bize toplumsal olarak ne kadar ruh sağlığımızı yitirdiğimizi gösterdi.Hangi olay demeden ben hatırlatayım.Sidar Sakık'ın intaharı.Bunu ele almamın nedeni diğerlerinden çarpıcı şekilde ayrışması.Gerek A.Karahisar ( Asker şehitler), Gerek Bingöl ( Polis Şehitler) deki olaylar başlı başına facia ve başka bir travmanın konusu.
Oysaki bizim geleneklerimiz de doğana ömürlü olsun temennisi , ölene baş sağlığı temennisi dilemek mevcuttur.Tıpkı şehitlerin ailelerine tanımasak da yaptığımız gibi.Bu olay da da üzücü bir kayıp var ve işin arka planı da hayli üzücü.Adam beş yıl önce eşini amansız bir hastalıkla kaybediyor.Yani sıkıntılı bir süreç sonunda yitiriyor eşini.Evladı bu süreç sonrasında ruhen büyük yara alıyor ve ruh sağlığını kaybediyor.Olaylar bir birini izliyor ve oğlunu da çok üzücü bir sahne ile kaybediyor.Bu durum da başka bir açıdan yaklaşılması gerekmez miydi.Bir baş sağlığı çok mu ağır gelir insana.
Hangi parti veya hangi görüşe mensup olur ise olsun; insanlık vazifesi başsağlığı dilen meliydi.Acısına saygı gösterilmeliydi.Bu bizim toplumumuzda temel taşlardan birinin gelenek ve göreneklerin yaşanan süreçte ne kadar çok yara aldığının açık örneğidir.
Bir parça empati kurulabilse karşıdakinin yerine kendini koya bilse insan bunu yapamaz.Elbetteki her gün gelen şehit aileleri için de aynı şey yapılmalıdır.Hasım gördüklerimiz bile ölüye saygılı olmayı bilmelidirler.Anadolu toprakları kralların savaşında dahi ölen kralın cenaze törenleri için ara verildiği örnekler vardır.Ölüm ve ölü saygıyı hak eder.Bu temel değerlere saygısını yitirmiş toplumların geleceği çok ciddi tehlike altındadır.
Evladını kaybetmiş acılı bir babadan samimi bir baş sağlığını esirgememeliyiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder